Op sommige dagen vallen puzzelstukjes spontaan op hun plaats. Zo las ik op Adformatie dat Volkskrant en NRC hun ‘krant’ binnenkort gaan publiceren op elektronisch papier.
e-Papier? Zeker met e(lektonische)-inkt? Ja zeker.
Een nieuwe toepassing om tekst overal makkelijk te kunnen lezen met een licht apparaat. Verlost van het gewicht van papier. Dus ook rapporten, boeken, bedenk het maar. Bovendien, hier komt de inkt-toepassing, kan je zelf schrijven op het scherm – formaat ‘lei’ – en die tekst bewaren en/of omzetten naar rapportvorm. Han-diggg.
Tegelijkertijd komt via WARC een kort verslag van ‘the World Editors Forum, part of the World Association of Newspapers’. Hoofdthema is hier dat de redacteuren optimistisch tegen de toekomst aankijken. Het groepje ‘zieners’ in dit gezelschap blijkt echter beperkt. Maar 7% ziet een belangrijke rol weggelegd voor e-papier.
Ik begrijp die 93% wel. In de eerste plaats vertegenwoordigen die 7% vermoedelijk de redacteuren van de Brabant Pers. De iLiad is namelijk door de buren (Philips gelieerd) ontwikkeld. Andere mensen kunnen nauwelijks op de hoogte zijn – stel ik maar even chauvinistisch – omdat het apparaat natuurlijk nog ver van de winkel verwijderd is. Lekker opportunistische jongens daar bij de Volkskrant en NRC, hoor ik u denken. Misschien, maar het past wel goed in het streven bij de PCM om het klassieke papier niet meer leidend te laten zijn in hun ondernemingsplan. Nu het, door mij niet onverwachte, echec met Arrow duidelijk maakt dat ook PCM maar moeizaam multimediaal kan opereren is het een duidelijk signaal dat men in Amsterdam ‘future basic product extentons’ omarmt. Een nuchtere schoenmaker/leest benadering.
Persoonlijk vind ik de iLiad een prachtig apparaat, ik zou het wel willen bezitten. Tegelijkertijd staat het mij tegen. Nog een apparaat, en niet zo’n kleintje ook.
Doe mij een plezier, en integreer ook nog even de TomTom, MP3-speler, video/foto-viewer en niet te vergeten de telefoon. Moet kunnen.
Dan voorspel ook ik, samen met die 7%, het onnavolgbare succes van de lLiads.
De iLiads? Klinkt als de titel van een goedkope SF-roman.
e-Papier? Zeker met e(lektonische)-inkt? Ja zeker.
Een nieuwe toepassing om tekst overal makkelijk te kunnen lezen met een licht apparaat. Verlost van het gewicht van papier. Dus ook rapporten, boeken, bedenk het maar. Bovendien, hier komt de inkt-toepassing, kan je zelf schrijven op het scherm – formaat ‘lei’ – en die tekst bewaren en/of omzetten naar rapportvorm. Han-diggg.
Tegelijkertijd komt via WARC een kort verslag van ‘the World Editors Forum, part of the World Association of Newspapers’. Hoofdthema is hier dat de redacteuren optimistisch tegen de toekomst aankijken. Het groepje ‘zieners’ in dit gezelschap blijkt echter beperkt. Maar 7% ziet een belangrijke rol weggelegd voor e-papier.
Ik begrijp die 93% wel. In de eerste plaats vertegenwoordigen die 7% vermoedelijk de redacteuren van de Brabant Pers. De iLiad is namelijk door de buren (Philips gelieerd) ontwikkeld. Andere mensen kunnen nauwelijks op de hoogte zijn – stel ik maar even chauvinistisch – omdat het apparaat natuurlijk nog ver van de winkel verwijderd is. Lekker opportunistische jongens daar bij de Volkskrant en NRC, hoor ik u denken. Misschien, maar het past wel goed in het streven bij de PCM om het klassieke papier niet meer leidend te laten zijn in hun ondernemingsplan. Nu het, door mij niet onverwachte, echec met Arrow duidelijk maakt dat ook PCM maar moeizaam multimediaal kan opereren is het een duidelijk signaal dat men in Amsterdam ‘future basic product extentons’ omarmt. Een nuchtere schoenmaker/leest benadering.
Persoonlijk vind ik de iLiad een prachtig apparaat, ik zou het wel willen bezitten. Tegelijkertijd staat het mij tegen. Nog een apparaat, en niet zo’n kleintje ook.Doe mij een plezier, en integreer ook nog even de TomTom, MP3-speler, video/foto-viewer en niet te vergeten de telefoon. Moet kunnen.
Dan voorspel ook ik, samen met die 7%, het onnavolgbare succes van de lLiads.
De iLiads? Klinkt als de titel van een goedkope SF-roman.
