Laat ik vooraf stellen dat het mannetje dat figureerde in de Peter R de Vries-Show niet hoeft te rekenen op mijn sympathie.
Maar wat zich de afgelopen dagen heeft afgespeeld, met als climax de op zondagavond door 7 miljoen nieuwsgierige Nederlanders – waaronder ikzelf – bekeken ‘show’, tart werkelijk iedere verbeelding. The ‘witchhunter general’ has returned, en wel in Nederland.
De door de Vries geclaimde volledige bekentenis is mij ontgaan. Wat de TV-kijker wel voorgeschoteld kreeg was een ‘verknipt’ betoog van een jongen die continue aan een joint zoog, wat hem, al dan niet, inspireerde tot adolescent jonge haantjes uitspraken die kennelijk indruk moesten maken op zijn ‘vriend’ in de auto.
Voor zover wij als kijker misschien nog mochten twijfelen, liet Peter niet na om telkens het getoonde beeld van suggestieve toevoegingen te voorzien. Of waren het wel degelijk insinuaties? Lekker afgemaakt met veel “Gosh” uit de mond van een vertwijfelde moeder.
Waar dat toe leidt? Zes miljoen Nederlanders hebben ‘het mannetje’ ondertussen schuldig bevonden. Zij zullen hem, als zij hem op straat tegen komen, pardoes aan de eerste lantarenpaal opknopen. De gebeurtenissen in Drachten op maandag maken die veronderstelling van mij reëel. Een populistisch volksgericht, dat is wat de Vries heeft aangericht. Hij noemt zich journalist. Waarheidsvinder? Ik betwijfel het ten zeerste. Ik vind de door hem gekozen aanpak weerzinwekkend.
Televisie is een prachtig en krachtig medium. Maar verhoed dat de verkeerde mensen er gebruik, misbruik, van kunnen maken, want dan zijn de gevolgen niet te overzien. In dat opzicht is TV ook een echte ‘doos van Pandorra’.
Als de waarheid ‘onze’ Peter zo na aan het hart had gelegen, dan had hij deze ‘show reel’ moeten afgeven aan het OM, en deze de zaak verder laten uitzoeken. Daarna had hij alle ‘credits’ alsnog kunnen verzilveren. Nu lijkt het er in mijn ogen sterk op dat dit hele verhaal alleen maar over Peter R de Vries gaat. Precies 'dat' wat Peter de vermeende dader verwijt.
De door de Vries geclaimde volledige bekentenis is mij ontgaan. Wat de TV-kijker wel voorgeschoteld kreeg was een ‘verknipt’ betoog van een jongen die continue aan een joint zoog, wat hem, al dan niet, inspireerde tot adolescent jonge haantjes uitspraken die kennelijk indruk moesten maken op zijn ‘vriend’ in de auto.
Voor zover wij als kijker misschien nog mochten twijfelen, liet Peter niet na om telkens het getoonde beeld van suggestieve toevoegingen te voorzien. Of waren het wel degelijk insinuaties? Lekker afgemaakt met veel “Gosh” uit de mond van een vertwijfelde moeder.
Waar dat toe leidt? Zes miljoen Nederlanders hebben ‘het mannetje’ ondertussen schuldig bevonden. Zij zullen hem, als zij hem op straat tegen komen, pardoes aan de eerste lantarenpaal opknopen. De gebeurtenissen in Drachten op maandag maken die veronderstelling van mij reëel. Een populistisch volksgericht, dat is wat de Vries heeft aangericht. Hij noemt zich journalist. Waarheidsvinder? Ik betwijfel het ten zeerste. Ik vind de door hem gekozen aanpak weerzinwekkend.
Televisie is een prachtig en krachtig medium. Maar verhoed dat de verkeerde mensen er gebruik, misbruik, van kunnen maken, want dan zijn de gevolgen niet te overzien. In dat opzicht is TV ook een echte ‘doos van Pandorra’.
Als de waarheid ‘onze’ Peter zo na aan het hart had gelegen, dan had hij deze ‘show reel’ moeten afgeven aan het OM, en deze de zaak verder laten uitzoeken. Daarna had hij alle ‘credits’ alsnog kunnen verzilveren. Nu lijkt het er in mijn ogen sterk op dat dit hele verhaal alleen maar over Peter R de Vries gaat. Precies 'dat' wat Peter de vermeende dader verwijt.
Een naar stel, deze inktzwarte pot en ketel.
1 opmerking:
Je beschrijft mooi het gesprek dat wij maandag op kantoor ook hadden.
Jammer dat het nergens toe heeft geleid.
Ik ben overigens een van de weinigen die het niet heeft gezien.... En toch niets gemist!
Een reactie posten