5 Jaar 'onverwacht' Beeld

Gisteren, 24 mei, vierde Hib Anninga het 1e lustrum van zijn oorspronkelijke beeldentuin die in rap tempo evolueerde tot Anningahof.

Het bleek – achteraf – enorm boffen dat de man die het nieuwe seizoen insprak een week eerder verhinderd bleek te zijn. Een zaterdag geleden was het weer dramatisch, terwijl 24 mei de boeken in gaat als een zonovergoten dag met een flauw briesje en daarmee een fantastische temperatuur.
Een ruime opkomst aan gasten begroette rond half drie Rudi Fuchs die vanuit Olaf Mooij’s discomobiel, breedsprakig en lyrisch het ‘wonder’ van Zwolle van cachet voorzag. De in ruim getal aanwezige – exposerende - kunstenaars zullen het hebben weten te waarderen. Fuchs verwoorde ongetwijfeld hun eigen gevoelens, die hen er toe brachten met enthousiasme deel te nemen aan deze expositie, in een ‘setting’ die in Nederland zijn gelijke nog niet kent.

Na Fuchs’ rede, zwermden wij uit over het ‘hof’ op zoek naar de nieuwe aanwinsten. Omdat er ook veel beelden een andere plek hadden gevonden zag er allemaal weer spannend anders uit dan een half jaar geleden.
We sloten de dag af ergens in het hart van Zwolle, aan een tafel met kunstenaars behorend tot een ‘Amsterdams’ collectief: De Service Garage. Het gezelschap bleek een stuk aangenamer dan het eten, dus het goede gevoel bleef overheersen.
In de reclamewereld hoor je nog wel eens dat ‘een beeld meer zegt dan duizend woorden’. In die context opent Anningahof 2008 je ogen voor een bijzonder verhalende wereld.

'Dat zouden meer mensen moeten beleven'.