Regelmatige lezers van deze weblog zullen het misschien niet herkennen, maar ik ontdek zelf dat het “verhaal” van dagbladen rond de overgang van “broadsheet” naar ‘ Tabloid” formaat aan mij voorbij is gegaan.
Dat komt, zo vermoed ik zelf, omdat ik in de dagelijkse praktijk niet zo heel veel met het plannen van advertenties in de nieuwe tabloids te maken heb gehad. Een gevolg van de aard van mijn klanten pakket. Puur een kwestie van geluk?
In de periferie heb ik natuurlijk wel gehoord van rumoer, onder andere veroorzaakt door collega Van der Peet. Maar de echte details hebben mij gemist. Echter, bij het opschonen van mijn mailbox word ik geconfronteerd met enkele documenten van de NRp met betrekking tot het Eindhovens Dagblad, dat al sinds 3 oktober helemaal ‘Tabloid’ is. Het blijkt de opmaat voor een overgang van alle Wegener titels begin februari 2007.
Na het lezen heb ik een beter begrip van wat mijn collega’s elders te hoop deed lopen tegen deze verandering. Het kernachtige gezegde ‘verandering van spijs doet eten’ is aan mij goed besteed. Waarbij ‘eten’ een synoniem is voor verbetering. Het is mij ondertussen duidelijk dat de dagbladen er ook zo over denken. Zij houden ons (adverteerders) namelijk voor dat een krant op Tabloid de volgende voordelen biedt:
Voordelen!
1. Overgang op tabloid leidt tot een stijging van oplage en bereik. Meer jongere lezers voelen zich aangetrokken tot een dagblad op tabloidformaat.
2. Een krant op tabloid wordt langer en beter gelezen. Ook stijgt het aantal leesmomenten, waardoor in de gehele krant een beter paginabereik wordt gerealiseerd.
3. De inhoud van de krant wordt beter afgestemd op de lezers, waardoor deze meer tevreden zijn met hun dagblad.
4. Door de overgang op tabloid zijn er meer kleurmogelijkheden.
5. In tabloid zijn er meer en betere advertentieposities. Redactie- en advertentiepagina’s zijn geïntegreerd waardoor advertenties standaard op een redactiepagina staan.
6. Advertentiebedrijf is leading bij indeling van de krant.
7. Vereenvoudigd advertentie- en prijsconcept met vaste formaten en vaste prijzen per vak.
8. Overgang ED vormt testcase voor overige Wegener titels; eventuele kinderziektes kunnen opgespoord en opgelost worden op kleine schaal in plaats van direct voor geheel Wegener.
Dat is nogal wat. Hoewel de disclaimer onderaan de pagina, dat het bovenstaande onder voorbehoud is en er geen rechten aan ontlend kunnen worden, wel een euforie-remmer is.
Als ik enkele ‘voordelen’ combineer met ‘ voorwaarden’ , bekruipt mij het gevoel.dat het begrip voordeel vooral een hoge samenhang heeft met kranten.
Zo is het opmerkelijk dat het tabloid formaat het papier verbruik van de uitgever ongeveer halveert. De adverteerder betaalt echter hetzelfde tarief voor een pagina als voorheen (Broadsheet) onder het motto “ a page is a page” (waar zou dat dan vandaan komen?).
Het onderscheid tussen redactie en advertentie pagina’s vervalt. Maar de eerste 7 pagina’s van de krant en de eerste drie pagina’s van het 2e katern kennen riante positie factoren. Omdat adverteerders gebonden zijn aan vastgestelde vakformaten kan dat, voor adverteerders die graag op dat soort ‘ vertrouwde’ pagina’s staan, aardig duurder uitvallen. Overigens kan dat natuurlijk worden voorkomen door kleiner te adverteren. Dat is immers helemaal niet erg, want je advertentie valt immers toch meer op.
Wat die vakken betreft, is het in deze moderne tijd schokkend te zien dat adverteerders niet wordt toegestaan om meerdere vakformaten op een pagina te combineren. Ten tweede – niet minder schokkend – blijken deze vakken qua systematiek vergelijkbaar met het Parool, maar krijgen zij een andere naam en afmeting. Tja, ‘ met tabloid is het met de standaardisatie binnen de dagbladen afgelopen, sorry’ . Los van het feit dat adverteerders nu moeten laten ontwerpen voor broadsshet- en tabloid formaat, dus ook voor meerdere afmetingen binnen die laatste. Tja, met tabloid is het met de standaardisatie binnen de dagbladen afgelopen, sorry.
Let u toch op al die voordelen!
Zo zou deze post een enorm lang verhaal kunnen worden. Ik denk echter dat de teneur wel duidelijk is.Tabloid heeft de toekomst. Wat een voordelen, niet?. Goed, die zijn wat eenzijdig verdeeld. Maar ik sta er niet raar van te kijken. Oplages van kranten zitten tegen hun plafond. Ik heb horern verhalen over abonnee wachtlijsten. Adverteerders verdringen zich volgens een opbodsysteem. Hier was Johan Cruyff niet op bedacht. Voordelen waaraan geen nadelen kleven! Een paradijselijke situatie. Wat een privilege, dat adverteerders mogen meedoen!
Deze week werd bovendien duidelijk dat ik het goed zie. Price Waterhouse doet kond van de revival der dagbladen.
Vast en zeker dankzij tabloid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten