vrijdag, september 22, 2006

Kranten criticaster? 1 - NMa haalt de krant weer

Er is even over heen gegaan, maar “daar is Alle weer”.
Een begin geïnspireerd door Swiebertje en mijn lezers. Niet dat die op deze pagina modern 'interacten', maar klassiek ‘word to mouth’, dat overkomt mij dan weer wel.

Zo was er vorige week iemand die mij het verwijt maakte niet positief te denken over kranten. Maar dat is dus geheel niet het geval. Stellig mag ik zeggen dat ik “gek op kranten” ben.
En dat al mijn hele leven. Vanaf het moment dat ik dat kon dan. Dat was vroeg, want wij hadden de Telegraaf thuis. Daar kan en wordt vaak flauw over gedaan, maar een groot voordeel is dat je er als kind vrij snel mee uit de voeten kan. Na het ouderlijke huis te hebben verlaten, zie ik de Telegraaf niet zo vaak meer in. Andere kranten des te meer. Die vergaarbak waar je van alles en nog wat in kan vinden, heerlijk.

Ik begrijp natuurlijk wel dat het gaat om wat ik hier schrijf over kranten in de context van advertentie medium. Dat heeft met werk, mijn werk, te maken. In dat opzicht ben ik hier inderdaad niet altijd positief. Kritisch, ja ook cynisch. Maar daar is dan toch een analogie met de nieuwsmedia, zoals mijn geliefde kranten. Veel goed nieuws tref je daar ook niet aan. Vandaar dat gezegde.
Iemand anders stuurde mij dit weblog bericht toe over de NMa die de uitgeverijen van kranten opeens in het vizier heeft genomen. “Daar heb jij vast ook een mening over”, schreef hij. Dat is zo.

Mag ik hier voor ik echt begin nog even iets kwijt over dagbladen en hun eigen kritische wijze van benaderen? Het bericht op AD.nl! Er wordt nog wel ook melding gemaakt dat de eigen PCM ook betrokken is, maar of de lezers beseft dat het AD daar bij hoort valt te betwijfelen, en het bericht verduidelijkt dat niet. En dan wordt er wel een nacht foto van het Telegraaf gebouw bij geplaatst. Bomvol symboliek. Dan denk ik:.”Ja, dat is positief!”

Allemaal zijtakken.


Waar het om gaat is deze recente NMa activiteit. Natuurlijk heb ik daar een mening over. Ik vind de NMa namelijk een ontstellende pruts club. Een typisch voorbeeld van een instituut waar ons zure belasting geld als water naar de zee wordt gedragen. Hoe is het immers mogelijk dat deze club niet aantoonbaar wist te maken dat er in Nederland afspraken zijn gemaakt tussen de maatschappijen die hier de benzine distributie verzorgen?
Tank in het buitenland en je ondervindt – als consument – de positieve gevolgen van concurrentie in je portemonnee. Hier in Nederland zit er op zijn best eens 5 of soms zelfs 8 cent verschil tussen de prijzen, in een land als Frankrijk gaat het al snel om een factor 5-4.
En wat te denken van de prijzen van cd’s? Niks van hard te maken, concludeerde het NMa na maanden van studie. Onbegrijpelijk voor de consument. Ongeloofwaardig ook. Een reactie op deScopist ‘post’ stelt dat als er overheidsbelang aan de orde is, de NMa in gebreke blijft. Ik ben geneigd die lijn te volgen.

Dus, wordt het nu wel wat waar het veronderstelde prijsafspraken tussen dagblad uitgevers betreft? Eerlijk gezegd geloof ik er niets van. Dat die afspraken nu nog steeds gemaakt worden. Twee decennia geleden zou ik mijn hand er nog wel voor in het vuur gestoken hebben, waar het de ontwikkelingen van de advertentie tarieven betreft dan. Nu niet meer.
Het is echter niet heel duidelijk waar de NMa op uit is. ‘Inzicht krijgen in hoe prijsvorming werkt in de mediasector’, luidde het officiële doel van die invallen. Dat lees ik op Adformatie.nl, en dat is te vaag voor aanknopingspunten. Daar wordt gesuggereerd dat het vizier is gericht op de 15% retour commissie. Als dat al zo is, waarom zou NMa zich dan beperken tot de dagbladen sector?


Volgens de heer Kalbfleisch van NMa “gaat het om ‘maatschappelijk belangrijke markten, waar de innovatie en dynamiek niet mag worden belemmerd door concurrentiebeperkingen’.”
Nu, als dat een opmerking uit het hart is, dan lijkt mij dat het NMa zich ‘weg moet scheren’ uit de buurt van de kranten. Die zijn immers zo hard bezig met het creëren van dynamiek. Dat mag geen moment belemmerd worden!
Dit lijkt dus weer sterk op een “..het kalf verdronken..”-situatie (pun intended). Geen wonder dan ook dat – aldus een quote uit nrc.next – de Telegraaf, bij monde van een woordvoerder, de uitkomst van het NMa onderzoek met vertrouwen tegemoet ziet.
Tot dusver is er inderdaad geen enkele aanleiding om hem ongelijk te geven.

Geen opmerkingen: