De wereld draait door

Communicatienieuws Forum 18 juli 2006: Is de bureauwereld nog te redden?


VEA voorzitter Frans Blanchard luidde afgelopen week op tamelijk hysterische wijze de noodklok. Het gaat slecht met de bureauwereld. Het is volgens Frans allemaal de schuld van de adverteerders. Ze zijn niet professioneel, schrijven onderbetaalde pitches uit totdat ze erbij neervallen, briefen waardeloos en verslijten hun bureaus met bosjes tegelijk. Is de reclamebranche eigenlijk wel te redden?

Enkele weken geleden nam ik deel aan een onderzoek onder webloggers. Een aantal van de vragen hadden betrekking op de mate waarop ik mij, als publicist (of poster?), geremd voelde door politiek gevoelige onderwerpen. In de zin, dat onderwerpen in relatie tot het werk al dan niet bewust vermeden worden. Hierop kon ik op dat moment volstrekt ontkenned antwoorden. Nog niet eerder had ik overwogen iets niet te schrijven, of om iets anders te verwoorden.
Toen vorige week bekend werd dat reclamebureau D&D uit de ABN-AMRO pitch stapte (met overigens nauwelijks achtergrond) was dat opeens toch wel anders. Terwijl het wel een onderwerp is (was) dat inspireert. Niet gedaan dus. Nu kwam afgelopen maandag bovenstaande vraag van Bas Vlugt binnen. Spontaan schreef ik onderstaande reactie. Bij het inzenden benoemde ik de gevoeligheid van het onderwerp. Dit werd bevestigd door Bas. Het is hem echter wel gelukt om ook reacties van andere bureaus los te krijgen. Maar van de grote (reclame) bureaus; geen reactie.
Na het inzenden van mijn reactie, realiseerde ik mij dat ik de afsluiter vergeten had. Zie de titel. Nu mijn reactie:


Deze noodkreet is niet nieuw. De afgelopen decennia las ik het vaker, alleen in jaren van hoog conjunctuur is het opvallend stil. De enige schuldige is in mijn optiek de reclame (incl. media) branche zelf. Het virus van het prijsduiken zit in het collectieve bloed. Diegene die zijn poot stijf houdt, valt buiten de pitch boot. Ga je niet mee, dan doet je branche genoot het wel. Als directie heb je dan natuurlijk een verantwoordelijkheid naar je werknemers Ontslaan van medewerkers is moeilijk, en bovenal vervelend. Gaat het daarna weer goed, dan moet je maar weer zien of en hoe je goede nieuwe mensen krijgt. Dan is er natuurlijk het gegeven dat de meeste grote bureaus geen echte zelfstandigheid hebben. Internationale belangen en voorschriften prevaleren. Heel af en toe ontworstelt een bureau zich aan deze tredmolen. Het bericht van het verlaten van de ABN-AMRO pitch door D&D is dan ook van een bruisende Fa-frisheid.

Dit zijn echter uitzonderingen.

Adverteerders kan je niet kwalijk nemen dat zij het onderste uit de kan proberen te halen. Het zijn net consumenten, die tegenwoordig ook rond 'shoppen' tot zij het idee hebben de beste 'deal' gevonden te hebben. Ik zie voorlopig geen eind aan deze situatie komen. Al helemaal niet omdat er aan adverteerderzijde een steeds belangrijkere rol lijkt weggelegd voor "procurement officers". Allen uitgerust met een sterk Zeeuws karakter (geen cent te veel...).

Het verandert - op individueel niveau - wanneer de adverteerder zich een ander oud-Hollands gezegde realiseerlt; "alle waar is naar zijn geld". De tijd van geldbomen, waaraan het prettig schudden was, komt niet meer terug. Wederzijdse transparantie en respect kunnen het tij keren.

Wanneer, door wie en hoe? Ik weet het ook niet. Gelukkig, de wereld draait door!