maandag, november 21, 2011

Engagement: wat je er niet over durft te vragen....lees het hier

Nou, om eerlijk te zijn niet op deze blog maar op Canalside View van Martin Weigel. Martin publiceerde hier op 12 september van dit jaar "Engagement: Fashionable yet bankrupt".

Geert-Jan wees mij er al 7 dagen later op met de tekst: "..artikel dat iedereen die in reclame, media, marketing werkt moet lezen. Jij dus ook. Koren ook op jouw molen omdat het ageert tegen de online zeloten/papegaaien. Lang, maar goed. Zoals artikelen horen te zijn.
Dat was aanbeveling genoeg, maar het duurde, om onverklaarbare reden, tot gisterenavond dat ik er toe kwam het te lezen. Het Engels-talige artikel is even doorbijten, maar van onschatbare waarde. Het plaatst 'engagement' als top exponent van het 'nieuwe' marketing denken op de plaats die het - inderdaad, ook in mijn ogen - verdient.
De schrijver gaat daarbij bepaald niet over één nacht ijs. In een nauwgezet opgebouwd betoog, met verwijzing naar meer dan voldoende ondersteunend onderzoek (en een forse literatuurverwijzing worden de argumenten van de pleitbezorgers van 'engagement' gefileerd en afgeserveerd. Hoogst lezenswaardig (ook de reacties op het stuk) vooral voor al die adverteerders die zich momenteel het hoofd breken hoe zij toch in een wederkerige dialoog met hun 'fans' kunnen komen. Houdt daar nu direct mee op en kom tot bezinning na het lezen van:

http://mweigel.typepad.com/canalside-view/2011/09/fashionable-yet-bankrupt.html.

Niet meer wachten,

maandag, november 07, 2011

Story telling: Verleiding in optima forma

Vanavond heb ik mij opperbest vermaakt bij de uitzending van het TROS programma Radar. Briljante verkopers zien kans plastic doosjes, die zijn gevuld met zand, met daaraan een stekker gemonteerd te verkopen voor astronomische bedragen. Wat doen die doosjes dan? Zij verminderen celstress. (lees zelf even na wat er aan de hand zou zijn). Fantastische filmfragmenten waarin onherkenbare verkopers met verhalen die bol staan van de electrotechnische termen inspelen op de angst die iedereen wel heeft. Al die electrische apparaten en hun straling: "is dat eigenlijk wel goed voor mij?" Wat dacht u zelf? Naar verluidt zou zelfs de Triodos Bank een investering in deze 'technologie' hebben gedaan ten behoeve van het welzijn van haar personeel. Heel aandoenlijk en het past overigens goed bij het ideëele imago van de - overigens door mij sympathiek bevonden - Bank. In een niet al te ver verleden was de vriendelijke benaming voor deze praktijk 'kwakzalverij'. De onaangenamere betiteling luidt 'oplichting'. Hele dure placebo's dus. Wat een goed verhaal al kan doen. Juist, story telling: het nieuwe adagium van de reclamewereld. Ik loop naar boven, open mijn mail, en....BINGO!

Kop van de wekelijkse Marketing online nieuwsbrief: "Storytelling verdubbelt koopintentie". Was ik verbaasd? NEE! Was ik onglovig? DUBBEL NEE!! Storytelling is immers niets anders dan ... reclame. En iedereen weet: "goede reclame verkoopt".


Toch kreeg ik na het zien van het Radar item, een nare smaak in mijn mond bij het lezen van het artikel over het storytelling onderzoek. Linker- en rechter hersenhelften. Peer-to-peer communicatie. Driver voor word of mouth! Zelfs de vermaledijde 70% van de koop beslissing komt langs. Ditmaal echter wordt deze niet op de verkoopvloer genomen, maar naar aanleiding van peer-to-peer invloed. En, natuurlijk is dat een enorme kans voor merken in een tijd dat klassieke communicatie zoals reclame steeds minder goed werkt.

Een ding is zeker, deze storytellers hebben hun storytelling theorie niet over één nacht ijs naar ons toe laten glijden. Er ligt een experimenteel onderzoek ontwerp aan ten grondslag dat 5 sets van 2 merken testte in kwalitatief marktonderzoek. Vijftig studenten fungeerden als respondent. U raadt het vermoedelijk zelf al - ook als u het artikel nog niet hebt gelezen. Storytelling is een doorslaand succes. Waar is het Radar programma van de reclame om dit eens haarfijn te kloven? Storytelling, 'een goed verteld verhaal reist vervolgens ook verder'. Dat deed mij dan weer denken aan het spelletje in de kring waar de eerste persoon rechts in het linker oor van de buur een kort verhaal fluisterde. Dat ging zo de kring door, waarna de laatste hardop mocht uitspreken wat hem verteld was. Het leek in 90% van de gevallen niet in de verste verte op het 'origineel'. Jongens noem reclame vooral storytelling. Maar alsjeblieft vrijwaar ons van kwakzalver onderzoek dat het reclame image - zoals dat verbreid heerst - onderschrijft.