woensdag, juni 28, 2006

Meerdere levens

Een goede quote. Die is goed, omdat je het er mee eens bent. Hij is afkomstig van Ton Verlind, mediadirecteur, wie kent hem niet. Afgelopen maandag, op de mediapagina van de Volkskrant, gememoreerd als het citaat van de week. Mijn instemming heeft hij, en dus hier nogmaals herhaald:

Ton Verlind
"Er voltrekt zich op dit moment een ware mediarevolutie. Het is volslagen onduidelijk wat onze (KRO, aw) kijkers en luisteraars in de komende jaren gaan doen en als Publieke Omroep zouden we toekomstverkenningen moeten uitvoeren om het schip van de Publieke Omroep op de juiste koers te houden. We dichten ieder gat dat in de romp geslagen wordt, maar ik zou lievr zien dat we het schip even op de kant tillen en klaar maken voor een spannende zeereis."
Aldus Volkskrant, kennelijk ontleend aan www.publiekcentraal.nl.

Ik ben er verder niet gaan kijken en lezen. Dit was wel weer genoeg. Zo een fan ben ik ook weer niet van Ton. Het eerste deel (2 zinnen) van de quote deed mij overigens ernstig twijfelen. Aan het tijdstip. Je zou eerder denken aan circa 16 jaar geleden. De derde zin zet je echter met beide benen in de realiteit van vandaag. Dat moeten wij Ton toch echt nageven. Het duurde even maar hij heeft het 'licht' gezien en spreekt nu met zijn hart.

De vraag die blijft is, wat de waarde is die wij - als jaren roepende in de mediawoestijn - er aan toe mogen kennen. Huhuh, de vraag stellen is hem beantwoorden. Niet te vroeg juichen dan ook. Vooruit Ton, "put your heart where the money is". Ai, dat is al bijna honderd jaar het probleem.

Nee, dan hoop ik toch stiekem op een PO-"drama" van Titanic proporties.

maandag, juni 26, 2006

Het Drama Talpa

Terug van even weg geweest. Welcome back my friends to the weblog that’s not yet to end!
ELP blies immers veel te hoog van de toren met de claim “to the show that never ends”. Twee weken voetbal, waarvan de laatste buitenshuis zijn bepaald onwaardig afgesloten, maar daarover hier niets. Muziek was er ook op het festival “the Music in my Head” in het Paard in Den haag. Voetbal bijwonen in Leipzig betekende wel hoofdact John Cale op zaterdagavond missen. Pijnlijk, want ik heb mij laten vertellen dat hij hoewel ‘grumpy’, muzikaal op dreef was. Daar staat dan wel tegenover dat het 2-daags feest dat ik dankzij Wall Nederland kon meemaken in Leipzig volstrekt onuitwisbaar was. John zie ik binnenkort vast weer terug. Leipzig – helaas – voorlopig niet meer. Los van voetbal overigens een stad die wel 1 dag van je vakantie waard is.

Vakantie dus. Met media zoveel mogelijk op afstand. Een utopie natuurlijk. Zeker zolang je thuis bent. In die week viel Nieuwe Revu in de bus. Bovenstaande titel dramatisch op de voorpagina. Ik heb het blad bewust in het folie gelaten. Je kunt goed voorspellen wat er in geschreven wordt. En dat zou vast aanleiding zijn om achter de PC te kruipen. Had ik het maar gedaan. Dan was ik niet al die dagen in mijn hoofd achtervolgd door die rampzalige titel. Goed, catastrofale gevolgen zijn uitgebleven en het onontkoombare volgt.

Sinds het bovenstaande zijn er 15 minuten verstreken die het lezen van het artikel kostte. De coverstory beslaat welgeteld 5 (vijf!) pagina’s. De openingsspread is een shot van de NSE presentatie desk en daarna volgen er wel drie pagina’s gevuld met letters. Aan elkaar geplakte quotes van een paar “deskundigen” met een naam en een Talpa medewerker (!). Ook twee lijstjes. U weet, muziekliefhebbers zijn gek op lijstjes. Het gaat om respectievelijk de 7 zonden en successen van Talpa. De zonden betreffen natuurlijk de ‘sterren’, de programma formats en de reclame. Onder de successen wordt John’s publiciteitsmachine gerekend. Wel, daar is deze coverstory dan zeker ook onderdeel van.


“Drama”wordt wel gebruikt om een droevige en/of aangrijpende gebeurtenis te benoemen, het komt mij voor dat dit niet de achterliggende bedoeling van Nieuwe Revu is. Ook de deskundigen komen zo niet naar voren. Dat kan natuurlijk aan de schrijver van dit stukje tekst liggen.
U vraagt zich wellicht vertwijfeld af, waarom ik mij hier aan het opwinden ben. Nu, hoewel ik mij niet kan rekenen tot de harde Talpa fanclub, ben ik er net als negen maanden geleden van overtuigd dat Talpa wel een succes gaat worden. Waar een wil is, is een weg. John de Mol heeft die wil, en bovendien een paar eurocenten.

Ik zie een heldere parallel met de opkomst van TV10 en het later ontstane RTL-Veronique. Hoe schamper is daar niet over gedaan door ‘tout’ Nederland met verstand van zaken. Alle grote sterren vertrokken bij de Publieke Omroep, en zetten hun vroeger zo succesvol bekeken programma’s voort bij RTL-V. Met dramatisch veel minder kijkers. Na enige tijd verdwenen er veel van het RTL-V scherm om in betrekkelijk onbekeken programma’s van de PO weer op te duiken. En hoe hebben wij niet gelachen om het eerste jaar GTST? En het tweede jaar? Dat commerciële half acht nieuws, dat kon toch in geen enkel opzicht wedijveren met het heilige NOS 8-uurjournaal? Daar laat ik het bij, want die lijst is eindeloos. Vier jaar later – het kan ook 5 zijn – was RTL, dan 4, absolute marktleider op TV. Zeker, de omstandigheden zijn bepaald anders. De concurrentie is immens veel groter. Echter, dat zei men ook na RTL 5, SBS 6, Net5, etc. Nu worden die min of meer allemaal als geslaagd aangemerkt. Natuurlijk blufte Talpa-John met zijn 10%. Net als de spelers van het Nederlands 11-tal, die er allemaal van overtuigd waren dat zij Portugal gingen verslaan. Anders hoef je er toch helemaal niet aan te beginnen? Hoe hadden wij op de Mol gereageerd als hij 2% had gezegd (wat een succes zou het nu dan zijn)? Of 20%?

En dan de Nieuwe Revu redactie. Media zijn ‘hot’. Ik zie er wel een Dramaserie in zitten. Voor de vuist weg noem ik, het REM-eiland, de zeezender Veronica (en een vervolg van minstens 5 delen over de latere ontwikkelingen), het al genoemde TV10, Sport7, de pogingen van RTL om met radiozenders het TV succes te evenaren. Het drama PO, te splitsen in een TV en Radio story die uitgesmeerd kan worden over een kwartaal elk. Het drama bioscoop in Nederland. Het drama Nederlandse dagbladen. Het drama familie- mannenweekbladen.

Als het een beetje meezit, kan te zijner tijd het doek waardig vallen met de coverstory “het Drama Nieuwe Revu”.

donderdag, juni 08, 2006

Tergend traag Internet?

Deze weblog wordt zeker niet geacht te gaan over politiek. Helaas bemoeit de politiek zich te onpas met media. En dan kan je niet anders dan reageren?

Het is mooi weer. Je rijdt achteloos snel naar huis. Maakt een ontspannen fietstochtje. Even eten en de krant. Fijn het Parool is er weer. Op de voorpagina en kop die het ‘bliss” gevoel danig verstoort. “Aanleg van snel internet in gevaar”.

In het kort. Op instigatie van de VVD lijkt de 2e Kamer te blokkeren dat Amsterdam (en andere gemeenten) met Overheidsgeld een glasvezelnetwerk aanleggen dat supersnel Internet mogelijk maakt. Onder het motto; “Gemeenten moeten geen ondernemer gaan spelen”.

Ik vraag je, overheidsgeld, van wie is dat eigenlijk? En ondernemen? Wie had er anders voor de bestrating voor mijn huis gezorgd? Zinloos, ik weet het wel.

Maar dan anders. Wij, Nederland, wij gingen kennis economie toch tot een prioriteit verheffen? Van de eerste orde nog wel! Terug naar de stencil machine? Hallo, politici, ook daar speelt infrastructuur een rol. Nu ik het toch noem, wat te denken van het beheersen van de drukte op het geasfalteerde deel van onze infrastructuur. Ook al zo’n prioriteit. Toch? Supersnel Internet kan een belangrijke bijdrage leveren in het beheersen van mobiliteit. Met bovendien ook nog een gunstig effect op de leefomgeving (om natuur te vermijden).
Dogma’s onzin redeneringen, spelletjes, (spel-) regeltjes, Kamervragen (soort politiek incest spel), dat is kennelijk wel bedoeld om overheidsgeld aan te spenderen.

Hallo Den Haag, hallo VVD, u zit daar om iets goeds te doen met ons overheidsgeld. Gelet op allerlei gewenste bijeffecten is het niet de vraag “moeten we dat wel doen”, maar “hoe snel krijgen wij dat voor elkaar”. In heel Nederland dan. Supersnel Internet. Supersnel graag.


Dat is geen vraag, het is een eis!

dinsdag, juni 06, 2006

Mediawet op de schop?

Zoals ik vorige week voorspelde, ging het kabinet - zo lijkt het - zonder omhaal akkoord met het voorstel van staatsecretaris Van der Laan om dagbladbedrijven toe te staan zich in TV en radio te begeven. Zo stond het ook zaterdag in NRC. Het kon daar helaas niet bij blijven. Weer laat deze regering zien dat haar belofte minder regels te creëren een lege huls is. Onder het aloude mom van de bescherming van de pluriformiteit in dagbladen land is er namelijk toch weer een rem ingebouwd. Voor het gemak citeer ik het NRC maar even:

“het kabinet wil het mediabedrijven mogelijk maken om van de gezamenlijke markt van kranten, radio en TV – die dan geldt als 300% - maximaal 90% marktaandeel te bezitten. Om te voorkomen dat een paar grote partijen de dagbladen markt gaan overheersen, zal daarbij wel een beperking gelden van 35% van dat specifieke marktaandeel. Volgens het kabinet is die beperking nodig om de pluriformiteit te beschermen, Bij de RTV-markt zou dat niet nodig zijn om dat de Publieke Omroep daar die pluriformiteit beschermt.”

Op zijn zachtst beoordeeld is dit Apart. Er zijn namelijk drie belangrijke partijen in Nederland. PCM, Wegener en de Telegraaf. Die worden het nu dus opeens toegestaan om de markt onder elkaar te verdelen? Of begrijp ik het niet goed. Los daarvan is het begrip pluriformiteit in relatie tot dagbladen ondertussen trouwens al jaren grote onzin. Er is inderdaad nog enige overlap tussen zogenoemde landelijke en regionale dagbladen. In vrijwel geen enkele regio verschijnen echter nog 2 dagblad titels. En het begrip landelijk is zeer relatief. Ja, als je je best doet kan je de kranten in elke kiosk in de ‘grote” stad kopen. Maar in de praktijk hent de qua verspreidingswijze abonnement gedomineerde dagblad markt een doublure factor van 1,4. De overlap zit ‘m ongetwijfeld voor een groot deel in bedrijfsabonnementen en algemene leesplaatsen. Dat is de kwantitatieve kant van het verhaal. Hoe is het echter van uit de pluriformiteit gedachte recht te praten dat een bedrijf als PCM de scepter zwaait over 4 landelijke titels? Volkskrant, Trouw, NRC en – ja toch maar – het AD! En, dat zelfde PCM controleert samen met Wegener – schat ik – 80% van de regionale titels. Doet dat recht aan het begrip pluriformiteit? Een lachertje is het. Een truc om apparaten als Commissariaat van de Media en NMA in stand te kunnen houden van de “belastingcenten”, Tegelijkertijd om een paar leuke baantjes voor de toekomst, dan wel voor partijgenoten veilig te stellen, en dat alles tegen honorering van één of meer “Balkenende”-fooien.

Maar goed de weg naar radio en TV ligt definitief open voor de krantenuitgevers. Zij kunnen nu echt hun multimediale ambities gaan botvieren zonder zich te hoeven beperken tot Web 2.0.
Of de consument er op zit te wachten? Dat laat zich raden. De reacties op AD.nl logen er niet om:
”….fijn nog een paar Talpa’s op tv, nog meer reclame…niet nog meer. Heb mededogen..”
“Kranten hebben geen TV nodig…..zoals die nu functioneert, zal de TV van de krant er ook uitzien…”
“….Kranten kunnen zich al jaren niet bedruipen….nu willen zij hun gebrek aan visie en daadkracht verdoezelen door al hun verliezen af te wentelen op de bodemloze put die TV heet”

Eerlijk is eerlijk, ik las ook enkele positieve opmerkingen over de nrc.next uitzendingen. Dus wie weet.

Hier laat het kabinet het echter niet bij. Want in de Volkskrant lees ik niets over kranten en TV, maar over gelijke reclameregels voor de commerciële TV stations. De zenders die niet onder het Luxemburgse RTL vaandel scharen, moeten zich immers aan een sterk beteugelend web van regeltjes met betrekking tot reclamemogelijkheden houden. In de ministerraad is namelijk geconstateerd (sic) dat ‘het reclamespeelveld niet voor iedereen gelijk is’. Je vraagt je af wie ze dat verteld heeft. Nee, eigenlijk hoe het komt dat dit inzicht plotseling door de jaren lang standhoudende drievoudige laag schokvrij plaatbeton is gedrongen. Nu ja, niet te vroeg juichen over het “wel degelijk afschaffen van een paar regeltjes” Ik citeer nog maar eens vrij uit een stukje tekst zoals het op 6/606 is geplaatst door Adformatie.nl die het weer aan het ANP ontleende):

“Van der Laan gaat onderzoeken in hoeverre aan die situatie iets kan worden gedaan. Ze denkt wel dat ze voor lastige vragen zal komen te staan omdat ze ook de consument wil beschermen. Op RTL-zenders vindt ze het bijvoorbeeld vervelend als er aan het einde van een programma al een reclamebalk in beeld komt. Ze vraagt zich af of consumenten ermee gebaat zijn als andere stations dat ook mogen.
Het verruimen van de zogenoemde 'billboarding' ('Dit programma is mede mogelijk gemaakt door...') zou wel moeten kunnen, zegt Van der Laan. Van de Luxemburgse wet mag er na de naam van het bedrijf ook nog een slogan volgen. De Nederlandse wet staat dat niet toe, maar volgens Van der Laan moet dat in de toekomst wel kunnen”.

Een beter voorbeeld van de manier waarop politici en/of hun ambtenaren ons menen te moeten betuttelen lees je niet zo vaak. Consumenten zijn dom en willoos. Zij hebben geen mening. Sla de eerste beste krant maar open of oriënteer je eens op dat internet. Volstrekt slaafs aan het commerciële gezag. Gelukkig is daar nog die oase genaamd Publieke Omroep. Maar ja hoe komen al die sufferds daar nog. Voetbal. Juist.

Nog een aanpassing dan maar. “De rechten voor het Eredivisievoetbal zijn in handen van Talpa dat afgelopen seizoen weigerde beelden vrij te geven aan de NOS. Door de eventuele wetswijziging komt in deze situatie wellicht verandering.
In de nieuwe wet moet expliciet worden vastgelegd dat de Publieke Omroep actuele sport- en nieuwsgebeurtenissen mag uitzenden.

En zo gaat er een regeltje af en komt er weer een ander regeltje bij. Therapeutisch. Maar voor wie vraag ik mij af. Sterker, nu het er op lijkt dat het kabinet de hele mediawet gaat verbouwen denk ik zomaar dat die uit meer dan één deel gaat bestaan. Kan er ook wat in over internet. Wedden?



Het zal ss Van der Laan niet lukken om het aantal Mediawet-regeltjes te beteugelen.

1) Echt niet!
2) Heus wel
3) laat me nadenken


View Results


Make your own poll

donderdag, juni 01, 2006

De beste mediastrategieën ? revisited

Zeg Alle,

Bij het lezen van pagina 24 van de Adformatie van vandaag, de “bespreking” van de Tv-campagne van De Telefoongids, moest ik direct denken aan jouw post van 19 mei 2006. In jouw post ga je in op de vraag of de beste mediastrategieën bij een reclamebureau of een mediabureau worden geschreven. Je vraagt je o.a. af of het zo is dat: “reclamebureaus er vanuit hun basiskunde beter in slagen om een ideetje te presenteren en te verkopen dan mediabureaus?”

Getuige het stuk in de Adformatie van vandaag (1 juni) is het antwoord: JA!

Want, zo lezen we in het stuk, N=5 is het reclamebureau achter de campagne. De gekozen middelenstrategie wordt door Telefoongids’ Marketingdirecteur Rolf Weiler als volgt verantwoord:


“Omdat de Telefoongids een low-interestproduct is, ligt een commercial niet voor de hand. Maar we wilden juist de adverteerder op een voetstuk plaatsen. Dat is onze held. TV leent zich daar uitstekend voor.”

Kijk Alle: Die jongens van N=5 krijgen dat verkocht. Strategen bij mediabureaus was dat vast niet gelukt! Sterker nog: die adviseren rustig de inzet van TV voor een low-interestproduct terwijl dat dus helemaal niet voor de hand ligt!

Groeten,
Jos Wolsing

Jos Wolsing is Head of Catalyst bij MPG